“Venetiaanse toestanden moeten we hier zien te voorkomen”
J woont sinds 2016 in Utrecht, in het universiteitskwartier. Hij voelt zich betrokken bij de wijk waar hij woont. Hij doet mee aan een buurtinitiatief om de kop van de Keizerstraat te herinrichten, samen met de gemeente. Een mooi resultaat daarvan is de Drift, die nu fietsvrij geworden is. Dat kon omdat de fietsen onder de universiteitsbibliotheek gestald konden worden. ‘Als zoiets zou kunnen onder het Lucas Bolwerk, ben je daar ook de overlast kwijt van al die fietsen’, aldus J. ‘Dat geeft ruimte om meer te kunnen genieten van het groen in het Zocherpark’.
Hoewel J in een druk uitgaansgebied woont valt het hem op dat het aan de achterkant van zijn huis meestal rustig is. Aan de voorkant ook, overdag. ’s Nachts is het een ander verhaal. De meeste cafés sluiten laat, meestal zo rond 04.00 uur. Dat geeft een verschrikkelijk lawaai. De cafés trekken ook veel fietsverkeer, J spreekt zelfs van een permanent ‘fietswrakken-kerkhof’. 3x Per jaar is er een opruimactie, dan plakken ze stickers op de wrakken. Die stickers blijven er dan 28 dagen opzitten, voordat de gemeente ze komt halen. Dat is in de praktijk te lang, de meeste stickers zijn er tegen die tijd al weer van af, waardoor de wrakken blijven staan. En 3x per jaar is weinig, zeker in deze buurt.
Naast alle fietsen staan er ook 10 scooters van een pizza-ondernemer op de hoek van de straat. Die geven veel overlast, maar de eigenaar vertelde dat de helft daarvan binnenkort bij een nieuw filiaal gaat stallen. Dat geeft hier weer lucht.
J heeft wel eens klachten ingediend bij de gemeente maar kreeg daar weinig respons op. ‘We doen hier niets aan’, dat helpt natuurlijk niet om problemen op te lossen. De gemeente zou strikter moeten zijn in de handhaving in drukke gebieden. Hij zou graag zien dat de gemeente klachten serieus neemt en met bewoners en ondernemers in gesprek gaat, zodat er meer begrip ontstaat voor elkaar standpunten.
Niettemin vindt J het een feest om in de binnenstad te wonen, hij heeft er nadrukkelijk voor gekozen. En, zo stelt hij ‘natuurlijk is er altijd wat te zeuren, maar je mag er toch vanuit gaan dat je in samenspraak de overlast van de nachthoreca en het fietsenprobleem kunt aanpakken?’ In een leefbare binnenstad zouden niet alleen de grote ondernemers moeten blijven bestaan, maar ook de kleine middenstand en ‘die zitten ook niet op extra concurrentie te wachten’.
In de serie “Portretten” laten we bewoners aan het woord. Met al hun overwegingen, hun meningen en gevoelens, om de nuances te laten zien van het wonen in de binnenstad. Deze portretten zijn gemaakt op basis van de resultaten van onze enquête.
Binnenstad 030 