Mijn naam is R en ik woon tussen de Bleekstraat en de Westerkade. Op dit adres in de binnenstad woon ik ongeveer 6 jaar. In die tijd heb ik veel zien veranderen.
Na de opening van station Vaartsche Rijn is het in dit gebied drukker geworden. Ik heb aan de Westerkade veel horeca erbij zien komen. Het is dus minder rustig dan 6 jaar geleden.
Ik hou van de Utrechtse binnenstad met op loopafstand winkels, restaurants, markten, theaters, de cultuur. Een gevarieerd winkelaanbod behouden vind ik heel belangrijk. Zonde als het winkelaanbod verschraalt door toename van horeca in panden die vrijkomen. Wel zie ik graag meer kleine winkeltjes met hun specialiteiten in plaats van de bekende winkelketens.
Tot 9 uur ’s avonds reuring buiten, daar kan ik prima mee leven. En als buitenbankjes voor de winkels na 9 uur worden opgeklapt, okay. Daarna moet de herrie achter gesloten horecadeuren, wat mij betreft. Ik zou heel blij worden van een dergelijke regulering, een strak horecabeleid en natuurlijk dan ook daadwerkelijke handhaving. Dat laatste is nu volstrekt onvoldoende. Hoe vaak moeten de bewoners zelf aan de bel trekken om een
misstand aan te kaarten!
Wat me ook opvalt is dat er horeca bijkomt met van die onduidelijke grenzen: koffie, wijnbar, tapasbar met winkelfunctie. Dat soort dingen. Het trekt extra publiek aan
met daarbij behorende overlast.
In mijn buurt is een wildgroei aan de gang van fietswrakken, wietzakjes en bierflesjes. Op weg naar de stad zien we vaak de sporen van gevelpissen en zelfs -poepen. De toegenomen drukte heeft helaas meermalen autoschade opgeleverd (deuken, krassen,
kapotte koplamp) doordat fietsen omvielen tegen mijn geparkeerde auto op de Westerkade. Er is een ruime fietsenstalling onder het nieuwe station, maar de fietsers willen hun fiets neerzetten voor de deur van hun horecagelegenheid.
Ik heb de gemeente gevraagd om er verbodsstickers te plakken. Is niet gebeurd. Niet eens een reactie. Mijn laatste spiegel is er door een dronken studentje afgetrapt. Gewoon omdat hij het leuk vond. Wellicht kunnen we deze groep beter buiten de stad huisvesten.
Ik zie de nieuwe horeca-ontwikkelingen met bezorgdheid tegemoet; alsjeblieft géén
horecastraat van Dom tot Rotsoord. Het is belangrijk dat de gemeente echt luistert naar de binnenstadsbewoners, echt aan de gang gaat met wat we bedoelen. Zo nodig ben ik bereid daarvoor met anderen actie te voeren. Als het toch doorgaat en de overlast neemt toe dan trekken wij de stad uit.
In de serie “Portretten” laten we bewoners aan het woord. Met al hun overwegingen, hun meningen en gevoelens, om de nuances te laten zien van het wonen in de binnenstad. Deze portretten zijn gemaakt op basis van de resultaten van onze enquête.