Het Winkelkerkhof

Oudkerkhof 28
Oudkerkhof 28

Het goede nieuws: De Lijnmarkt is weer een leuke straat! Was het een paar maanden geleden nog diepe ellende, met veel leegstand, inmiddels zijn er wat aardige winkels bijgekomen en staat er nog maar 1 winkel te huur. Er staan nog twee panden leeg maar die hebben een huurder, dus dat komt helemaal goed.

Minder goed nieuws is dat het Oudkerkhof, vroeger ooit wel eens vergeleken met de Amsterdamse P.C. Hooftstraat vanwege de luxe winkels (maar is dat eigenlijk nog de winkelstraat die het ooit was?) er op dit moment niet bepaald florissant bijligt. Maar liefst 7 leegstaande panden telde ik vanmiddag op mijn rondje. Een paar weken geleden waren dat er zelfs nog 9, maar D-stressed en Rob Peetoom zijn inmiddels open.

Hier de trieste collage van winkels (naast die hierboven) die heel graag weer gebruikt willen worden:

Kom ondernemers, en ondernemersvereniging, doe er wat aan! Dwing de vastgoedcowboys de huren wat te verlagen, adverteer, doe eens aan popup (winkel of galerie) om het Oudkerkhof weer de allure te geven die het verdient. Dit is ZO jammer van deze mooie straat! Want als jullie meer bezoekers naar Utrecht willen halen, moet je ze ook wel wat te bieden hebben…

En nee, horeca zit er al genoeg dus dat hoeft niet. 🙂

Binnenstadsbewoners claimen de stad terug

 

Blog 1
Het was duidelijk: bewoners van de Utrechtse binnenstad pikken niet langer dat de gemeente grenzeloos horeca toe laat. Het aantal mensen dat op 1 oktober naar de eerste bewonersavond van Actiegroep Binnenstad030 kwam, overtrof de stoutste verwachtingen. Er waren er niet dertig of veertig, nee, er kwamen er meer dan honderd. En ze hadden een boodschap. Zij claimen de stad terug voor bewoners.

Blog 2

 

Waar in de Utrechtse binnenstad een ongebreidelde groei plaats vindt van horeca, gaat dat niet alleen ten koste van lokale winkels. Het gaat ook ten koste van leefbaarheid. Een stad vol horeca is een stad uit evenwicht en wordt steeds oninteressanter. De gemeente heeft een horecabeleid dat dit aan banden legt, maar -zoals onze Actiegroep Binnenstad030 bijna bij elke nieuwe vergunning merkt- houdt zich daar zelf niet aan. Sterker: bij het aanvechten van de vergunningen verdedigt de stad zich op oneigenlijke gronden en signaleren wij dat het toelaten van nieuwe horeca pure willekeur is. Met de gevolgen van dien.

 

Blog 6

 

Op de avond werd duidelijk hoe groot de overlast van horeca daadwerkelijk is voor mensen die wonen in de binnenstad. Niet alleen vanwege uitgaand publiek dat zich kan misdragen, maar ook de te grote terrassen, geluidsoverlast ’s nachts en geluidsoverlast overdag vanwege de aanlevering met vrachtwagens, waren enkele voorbeelden die genoemd werden.

Blog 5

 

Op 1 oktober is de Actiegroep gegroeid.

We hebben in alle vezels mogen voelen dat we aan het strijden zijn voor een goede zaak en breed gesteund worden door de binnenstadsbewoners. Er is hulp gevraagd en aangeboden. Geweldig, want we kunnen alle handen gebruiken!

En wil je actief met ons meedoen, of van onze acties op de hoogte blijven, stuur dan een mail naar binnenstad030<at>gmail.com

 

Foto’s: Rob van der Lingen

Trouw: Amsterdamse toestanden in Utrecht

 

Trouw, Wim Boevink – 4 oktober 2019

Het was dus half tien in de ochtend en ik stond op het Domplein om te zien of het waar was wat iemand de avond ervoor had verteld. Ik had toen een bijeenkomst bezocht in een van de oudste kerken van de stad, een bijeenkomst gewijd aan de leefbaarheid van de binnenstad.

Het was dus half tien in de ochtend en ik stond op het Domplein om te zien of het waar was wat iemand de avond ervoor had verteld. Ik had toen een bijeenkomst bezocht in een van de oudste kerken van de stad, een bijeenkomst gewijd aan de leefbaarheid van de binnenstad.

De binnenstad van Utrecht.

Gaat Utrecht de weg van door het toerisme geplaagde steden? Er vielen grote namen: Barcelona, Rome en ja, ook Amsterdam. En Haarlem.

De bijeenkomst was georganiseerd door een actiegroep, de stichting Binnenstad 030. De stichting telt ruim twintig leden, allen bezorgde bewoners van de binnenstad. Ze hadden geen idee van de respons op hun oproep. Twee, tien, vijftig mensen? Het werden er meer dan honderd.

Meest ouderen zaten ze bijeengepakt in een afgescheiden, gemoderniseerde hoek van de oude kerk. In de kerk zelf was een koorrepetitie gaande, het gezang was tot in het zaaltje hoorbaar. Leden van het stichtingsbestuur leidden de avond in; ze stelden zichzelf voor en noemden ook de straat waar ze woonden. Ook om me heen werden straatnamen uitgewisseld: “Wonen jullie op nummer 17?”

‘Utrecht is geweldig geworden’ stond op een van de eerste sheets en de voorzitter lichtte dat toe. Hij was dertig jaar geleden naar de stad gekomen en toen was het vreselijk. Een verkrotte stad vol geparkeerde auto’s en het allerlelijkste winkelcentrum van de hele wereld.

Ja, de stad was enorm opgeknapt, en dat was ook te danken aan zijn bewoners; niet alleen verfraaiden ze hun huizen, maar dankzij bewonersinitiatieven werd nu de stadssingel hersteld en werd de sloop van Wijk C voorkomen.

In de binnenstad van Utrecht, het gebied tussen de singels, wonen zeventienduizend mensen, zo begreep ik, maar ook meer dan tachtig procent van de horeca bevindt zich hier. De balans tussen werken, wonen, winkelen en uitgaan dreigt verstoord te raken.

Voorkomen was al een plan om van de hele Oudegracht een ‘horecagoot’ te maken en zo de bezoekerseconomie verder aan te jagen; niettemin werden in de laatste anderhalf jaar zestig nieuwe vergunningen verleend voor hotels, cafĂ©s, restaurants en terrassen.

Het beleidsplan om tussen 2010 en 2020 duizend extra hotelkamers te ­realiseren was allang gehaald. In werfkelders werden B&B’s gevestigd. Op de schilderachtige Mariaplaats is een enorm restaurant gepland met groot terras. Achthonderd vierkante meter woonruimte werd er al omgezet in ­hotelkamers.

De actiegroep van geplaagde bewoners moest opboksen tegen een enorm krachtenveld van politieke partijen, ­horeca, retail, musea, vastgoed, de Jaarbeurs en Utrecht Marketing.

‘De gemeente stelt zich op als vijand van de bewoners en vriend van iedereen die geld wil verdienen aan de stad’, zei de voorzitter onder luid applaus.

En toen was er dat moment waarop een man in de zaal opstond en met enige wanhoop zei dat hij aan het Domplein woonde en dat vanaf het Domplein al die retail en horeca werd bevoorraad door ronkende vrachtwagens met hun koelmotoren en kooiapen.

En ja, ik zag die ochtend op het Domplein een wagen van het biermerk Hoegaarden. Hij ronkte. Om de hoek was het nog stil in de wafelwinkel en de cheese-winkel met de ronde kaasjes.

Met het oog van een antropoloog en de pen van een dichter doet Wim Boevink dagelijks verslag over de grote en kleine wereld om hem heen. Abonneer je op zijn column in onze mobiele app en lees hem als eerste.

Bewonersbijeenkomst over horeca in de binnenstad

Op 1 oktober zijn alle bewoners van de Utrechtse binnenstad uitgenodigd om vanaf 20.00 uur in de Jacobikerk mee te praten over hun ideeën en ervaringen over leefbaarheid van de binnenstad. Organisator is Stichting Binnenstad030, die zich inzet voor dit kostbare stukje stad en evenwicht wil brengen in werken, wonen en ontspanning.

Deze eerste bewonersbijeenkomst van deze jonge stichting richt zich op de groei van horeca in de binnenstad. Veel bewoners delen met de stichting hun zorgen over de ongecontroleerde groei en eenvormige karakter van die horeca. Zij melden overlast van nachtelijk lawaai van dronken studenten, volle caféterrassen die de stoep versperren, rokende cafégasten die voor de deur staan te praten, etc. De Utrechtse binnenstad is gediend met meer variatie en kwaliteit van horeca. Moet de gemeente bewoners niet meer betrekken bij de plannen rondom horeca in de binnenstad? De binnenstad moet leefbaar blijven!

Tijdens de bijeenkomst schetsen sprekers de huidige situatie en de groei die momenteel voor de horeca staat ingepland. De beloftes van de gemeente Utrecht om de horeca aan banden te leggen zijn even talrijk als de vergunningen die ze afgeeft, dus er gaat iets mis. Bewoners kunnen vervolgens hun stem laten horen over dit onderwerp en meedenken. Welke horeca past werkelijk bij het karakter van de binnenstad? Hoe kan horeca meer deel worden van de gemeenschap van de binnenstadbewoners?

Stichting Binnenstad030 organiseert deze avond om draagvlak te creĂ«ren voor behoud van een leefbare binnenstad. Zo richt de stichting zich ook op de groeiende woningsplitsing van markante monumentale panden en shortstay verhuur aan airbnb toeristen en expats. Zij voert gesprekken met gemeente en belanghebbenden, organiseert enquĂȘtes en inspraakpodia en voert bezwaarprocedures om de binnenstad voor iedereen leefbaar te houden. Binnenstadbewoners zijn van harte welkom te participeren.

 

Een dalende Lijn-markt

IMG_0727


Gisteren liep schrijver dezes over de Lijnmarkt. Helaas vallen er na het Oudkerkhof nu ook vele gaten in deze potentieel zo leuke winkelstraat.

Vier lege, definitief gesloten winkels zijn er, alsmede een winkel die Te Huur is waar nog wel wat in de etalage stond. Van de Literaire Boekhandel weten we dat er een sportzaak inkomt, maar van de rest is het onduidelijk. Zelfs horeca is tegenwoordig niet meer zeker met de personeelstekorten en de nieuwe regeling met flexwerkers. (Over de gedeeltelijke horecastop in de binnenstad hebben we het een andere keer weer.)

In de pers wordt meestal vermeld dat “de huur ineens werd verdubbeld” of anderszins stevig werd verhoogd, waardoor de kleine winkeliers het niet meer kunnen bolwerken. Dat is natuurlijk een forse klap voor de winkelier, maar ook heel erg jammer voor de bewoners en voor de bezoekers van de binnenstad. Het lekker kunnen slenteren in de stad en het ontdekken van leuke spullen in leuke zaakjes is OOK een reden om in de stad te gaan wonen, namelijk. En je verwacht ook dat je je “normale” boodschappen in je woonomgeving kunt doen.

Natuurlijk kun je spullen op internet bestellen. Busjes rijden al in de binnenstad af en aan om pakjes te bezorgen met dingen die je in de stad niet (meer) kunt kopen. Schrijver dezes zal dan ouderwets zijn, maar zij wil kleren en schoenen graag passen voor het kopen, en zij vindt dingen terugsturen een hoop werk en ook niet echt duurzaam of efficiĂ«nt. En af en toe wil zij ook eens ergens door verrast worden bij het slenteren, door een mooi sieraad of een bijzonder boek of iets anders waar je niet naar op zoek bent, maar dat je gewoon tegenkomt – en soms MOET hebben! 🙂

Bij een volgende crisis, als ook de conjunctuurgevoelige horeca weer omvalt, zullen er nog meer gaten vallen. Dan zullen de vastgoedjongens hun huurprijzen wel moeten verlagen. Tot die tijd zijn zij de grote winnaars. De grote verliezers zijn de ondernemers, de bewoners, maar ook de bezoekers die hier dezelfde eenheidsworstketenwinkels vinden die ze thuis ook hebben.
Toch heerst er bij sommige partijen de onzalige gedachte dat we maar meer toeristen de stad in moeten lokken om de verkopen op te stuwen om de torenhoge huurprijzen te kunnen betalen. En nu maar hopen dat die toeristen dan wel geld uitgeven in die eenheidsworstketenwinkels en in de horeca. Er zitten en lopen echter ook schrikbarend veel toeristen op straat of op de werven te eten, want voor buitenlandse begrippen is het hier redelijk prijzig, dus of het lokken van toeristen nou DE oplossing is..?
Wij zien meer in het verlagen van de winkelhuren maar begrijpen ook wel dat de vastgoedjongens dat niet zo snel zullen doen en er is waarschijnlijk ook niemand die ze gaat dwingen, want vrije markt, je kent het wel 😩

Wij hopen dat de ondernemersverenigingen dit signaal wel oppakken en zorgen dat hun doelgroep het hoofd boven water kan houden. Dan kan het voor iedereen weer leuk winkelen worden op de Lijnmarkt!

Omgevingsvisie aftrap 22 mei

D7MGVhNXoAYFOOIEnige tijd geleden waren wij, en een hele hoop binnenstadsbewoners, binnenstadondernemers, binnenstadswerkers, belangengroepen, raadsleden, ambtenaren en mensen van buiten de binnenstad uitgenodigd voor de officiele aftrap van de Omgevingsvisie Binnenstad.

Het geheel vond plaats in een goedgevulde Buurkerk. Uiteraard waren er koffie, thee en koekjes, sprekers en presentaties, een aantal geanimeerde rondetafelgesprekken van gemengde samenstelling, en een aantal vragen die je met je smartphone kon beantwoorden.  En natuurlijk een aantal commentaren van mensen uit de zaal.
Enfin, de foto’s vind je hier.

Spreiding!

Opvallend veel mensen (echt niet allemaal van Actiegroep Binnenstad 030) vonden dat er nu echt wel meer dan genoeg horeca in de binnenstad is, dat er meer horeca naar de wijken moet (in Zuilen wil men graag meer lokale horeca, weten we van bewoners daar, in Tuindorp is men blij dat Buurten er komt)
Ook het veranderende winkelaanbod, de vele toeristen en het verdwijnen van het UCK en de cultuureducatie uit de binnenstad werden genoemd als minder fijne ontwikkelingen. O ja, en graag betere restaurants, dames en heren horeca!

Sommigen vinden het dan dat bewoners negatief zijn, van de andere kant zijn bewoners de mensen die elke dag met de binnenstad te maken hebben. Die eerst misschien op een “rustig” plekje woonden en fijn konden winkelen, die nu op datzelfde plekje de hele dag horecaherrie hebben en alle leuke winkels zien verdwijnen. Het is echt anders als je ’s avonds naar je rustige wijkje in Hoograven kunt gaan!

Een aantal ondernemers/vastgoedeigenaren vertelden later dat zij de sfeer negatief vonden t.a.v. horeca en bedrijven. De rest was het daar niet helemaal mee eens: de tafelgesprekken waren geanimeerd en het was juist leuk dat hier een mix was.
De algemene teneur over de Conferentie was positief, maar ook wel kritisch: wat heeft het opgeleverd?
Want er waren wel veel binnenstadsbewoners en – ondernemers, maar weinig studenten en starters, en echt Utregs hebben we ook niet gehoord.

Hoe verder?

Hoe het gaat uitpakken weten we nog niet, maar Actiegroep Binnenstad030 doet mee en hun uiterste best om er wat moois van te maken voor bewoners van de binnenstad. Hou de website van de Omgevingsvisie in de gaten!

Foto van de Beeldbank van de Omgevingsvisie.

Politiek Café of Horeca-onderonsje?

alcoholic-beverages-bar-beverage-605408

Op maandag 13 mei vond in cafĂ© Van Wegen een politiek cafĂ© plaats. Normaliter ben ik bekend met de politieke cafĂ©s die door de gemeente of een politieke partij worden georganiseerd. Dit keer waren CMU (Centrum Management Utrecht, een vereniging van ondernemers in de binnenstad van Utrecht) en KHN (Koninklijke Horeca Nederland) de organisatoren en was economie de drijfveer voor het debat. Interessante vraag is hoe dit voor de organisatie de politieke kleur van de avond zou gaan bepalen, vooral omdat het deze avond om het erg belastende vraagstuk “De Omgevingsvisie van de binnenstad”  ging.

Om te beginnen: ik was niet uitgenodigd voor dit politiek cafĂ©, sterker nog, burgers waren ĂŒberhaupt niet uitgenodigd. Dit cafĂ© ging om het gezamenlijk (achter de rug van burgers om) voorbereiden van  belangenpartijen voor exploitanten (Centrum Management Utrecht, Utrecht Marketing, Koninklijke Horeca Nederland) op de nieuwe Omgevingsvisie. Helaas waren burgers en de Actiegroep Binnenstad030, ondanks diverse uitnodigingen voor samenwerking vanuit Actiegroep Binnenstad030, niet uitgenodigd.

De avond begon goed, iedereen herkende me als onderdeel van Actiegroep Binnenstad030 en liep mij straal voorbij zonder te groeten. Bij de intro van de avond werden wij wel genoemd lacherig genoemd als zijnde ‘tegengeluid’ van de horeca-ondernemers. Echter bij de eerste vragenronde werd duidelijk dat geen enkele partij of horeca-ondernemer ook maar iets wist van de Actiegroep of wat we doen. Jammer.

Uiteindelijk, na me lang ingehouden te hebben, heb ik besloten mezelf te openbaren. Ik kreeg de microfoon, introduceerde mij als bewoner, onderdeel van de Actiegroep Binnenstad030 Ă©n, om misschien duidelijker te maken voor een bepaalde Nederlandse horecavereniging, als ‘Oude zeikerige grachtengordelbewoner’.

Ik kon gelukkig duidelijk maken dat wij helemaal niet tegen alle horeca zijn, maar tegen de verkeerde horeca en de ondernemer die er niet voor zorgt dat zij geen overlast veroorzaken. Dat wij in ons huis (binnen) willen kunnen leven, rust hebben wanneer nodig (in de nacht) en vooral zelf ook gebruik maken van de stad, Horeca en evenementen en kreeg zo een aantal aanwezige horeca-ondernemers op mijn hand en werd er eindelijk eens geluisterd.

Het leuke was dat aan het einde van de avond de partijen die mij niet wilden begroeten aan het begin van de avond, mij in ene wel konden vinden.

Mijn grote boodschap aan alle partijen in dit proces is er een die ik kopieer van de burgermoeder van Amsterdam in een boodschap richting Thierry Baudet: “Er is een groot verschil tussen jou en mij. Ik heb veel belangstelling voor jou en je standpunten en heb me grondig voorbereid. En jij hebt geen enkele belangstelling voor mij. Je ziet mij als een symbool van iets wat je haat zonder te weten waar ik nou echt voor sta en wat ik denk. Wil je een goed politicus zijn, dan moet je belangstelling hebben voor de ander”.

Auteur: Tim de Beet, woordvoerder Actiegroep Binnenstad030.

Foto van ahmad syahrir op Pexels

Visuele herrie – Na de hoorzitting

Stadhuisplein2

Zoals eerder gemeld was gisteren de hoorzitting over onze bezwaren tegen de Digitale Reclamevitrines. Zowel de Stichting Binnenstad030 als Bekende Binnenstatter (en lid van de Actiegroep Binnenstad030) Sjoerd de Boer hadden bezwaren ingediend.

Onderaan vind je onze Mondelinge Toelichtingen.

Er was ook wat media-aandacht, zo was Sjoerd op RTV Utrecht:

Er staat ook een stukje op de site: https://www.rtvutrecht.nl/nieuws/1879609/

De NUK heeft er ook aandacht aan besteed:
https://denuk.nl/actiegroep-binnenstad-030-tegen-digitale-reclamevitrines/

En nog een kleine woordenwisseling tussen de Gemeente en “onze” Sjoerd de Boer: https://denuk.nl/reclamezuil-rel-tussen-gemeente-en-binnenstadbewoner/

En ook het AD was van de partij:
https://www.ad.nl/utrecht/hoorzitting-moet-uitsluitsel-geven-over-komst-digitale-reclamezuilen-in-utrechtse-binnenstad~a789fba0/

Mondelinge Toelichting van Stichting Binnenstad030

Voorzitter,
Ik ga mij onthouden van het herhalen van de argumenten van ons bezwaarschrift. Alleen aan het slot introduceer ik nog een productie waarvan ik u verzoek die als
aanvulling/correctie op het subsidiaire onderdeel aan het slot van Bezwaar 2 te
beschouwen. Vandaag zal ik u kort de kern van waar het om gaat voorhouden, los van de juridische handvatten die gebruikt worden om ons doel te bereiken.
De ‘Richtlijnen digitale en/of bewegende reclamevormen’ van de gemeente brengen in
artikel 2 de gedachte naar voren dat “[o]p plaatsen waar nu al analoge reclame is
toegestaan en de uitstraling, vorm en lichthinder niet wezenlijk afwijken .. digitale
reclame ook mogelijk [zal] zijn”. De veronderstelling die aan deze zin ten grondslag ligt,
namelijk dat het denkbaar is dat digitale reclame qua “uitstraling vorm en lichthinder” niet wezenlijk hoeft te verschillen van analoge reclame laat zien dat de opstellers van deze regeling weinig idee van de werkelijkheid hadden.
Digitale reclame is invasief. Deze reclamevorm is in staat veel meer de aandacht te
trekken. Verschietende kleuren, bewegende vormen, afwisselende helderheid, grote
lichtsterkte-verschillen; met allerlei middelen wordt gewerkt aan steeds verdergaande
impact van deze vorm van reclame op zijn omgeving. Het zijn aandachttrekkers van
jewelste en daarmee ook qua uitstraling vorm en hinder van een totaal andere orde dan
die van analoge reclame. De veelzijdige dynamiek van het elektronisch beeld wordt door
heel veel mensen als (zeer) hinderlijk ervaren.
En dat is nog niet alles. De privacy van bewoners en bezoekers kan op het spel komen te
staan. Camera’s die langslopend publiek profileren en daarop afgestemde reclame laat
tonen; metingen van interesse om de effectiviteit van de reclame-uiting te beoordelen; Het bestaat allemaal al. En wie kan uitsluiten dat straks met gezichtsherkenning en andere middelen nog sterker inbreuk gemaakt wordt op de persoonlijke levenssfeer?
De weerstand tegen deze vorm van vercommercialisering van de openbare ruimte is
overal voelbaar. Het is duidelijk dat het openbaar bestuur de impact van digitale reclame volstrekt onderschat. De signalen zijn overduidelijk. In Amsterdam zijn (gelukkig tijdelijk) verleende vergunningen ingetrokken nadat er veel klachten zijn binnengekomen (zie bijlage). In Den Haag hebben ruim twintig organisaties van bewoners en ondernemers scherp geprotesteerd tegen de plaatsing van elektronische reclamezuilen in de binnenstad (zie bijlage).
En in Utrecht kan de gemeente, door bezwaren die wij hebben gemaakt, zich nog eens
goed herbezinnen op de vraag of elektronische reclamevormen in de binnenstad wel in het belang van die binnenstad is. Herbezinning dus op de vraag of zij zich wel voldoende de nadelige effecten van deze reclamevorm heeft gerealiseerd en:

  • of de bewoners ermee gebaat zijn;
  • of het winkelend publiek ermee gebaat is;
  • of de winkeliers ermee gebaat zijn;
  • of degenen die in de binnenstad werken ermee gebaat zijn;
  • en misschien ook of de toerist ermee gebaat is

En het antwoord daarop is in al die gevallen een volmondig nee. Allemaal hebben ze er
last van, niemand is gebaat.
De getoonde reclame is hoogst zelden voor een product dat in de winkels eromheen te koop is. Misschien bij een van de ketenwinkels, maar dat is toch echt niet het belang van de gemiddelde winkelier die de gemeente graag in een gezonde binnenstad houdt.

  • De winkelier met zijn prachtige etalage aan het Stadhuisplein ziet de flikkerende reclamezuil als een bederver van het zicht op zijn winkel, terwijl hij en zijn personeel last hebben van het geflikker en geschetter dat je altijd in volle zicht hebt of in je ooghoeken ziet.
  • De uitbater van de terrassen op de Mariaplaats vindt dat geflikker hoogst irritant en bepaald niet bijdragen aan de gewenste beleving van het terrasbezoek.
  • Een kantoorwerker moet zijn zicht afwenden om niet de hele dag afgeleid te worden door het geflikker.
  • Bewoners zien bij lage lichtintensiteit buiten voortdurend variatie in sterkte en kleur van naar binnen schijnend licht. En er zijn er die dat ook in hun slaapkamer moeten dulden.

En dacht de gemeente nu echt dat een betrokkene, een bezoeker of een toerist Utrecht
“smart” gaat vinden omdat ze ergens achter op een reclamebord een interactieve kaart
vinden om hen de weg te wijzen? Dat is – met alle respect – een naĂŻeve gedachte. “Smart”
dat is hun telefoon en die wijst de weg. Die interactieve kaart is niet meer dan een doekje
voor het bloeden dat moet maskeren dat er eigenlijk geen ander belang gediend wordt dan dat van inkomsten voor de stad. In ieder geval is dat geen belang dat qua gewicht ook maar enigszins in de buurt komt van het geschetste belang van de gebruikers en
bewoners van de binnenstad.
Ook in de bescherming van het belang van een gezonde en milieuvriendelijke stad en
dat van de bescherming van de monumentaliteit van de binnenstad en de door de wet
opgelegde bescherming van het stadsgezicht schiet deze beslissing tekort. Het plaatsen
van de sterk de aandacht vragende en sterk de openbare ruimte bepalende reclamezuilen, versterkt door wisselende beelden en variĂ«rende kleuren en lichtintensiteit doen – veel sterker dan andere vormen van reclame – afbreuk aan de kwaliteit van de openbare ruimte:
‱ Die “schetterende” zuilen dragen niet bij aan het ”behoud, herstel en ontwikkeling”
van de aan het stadsgezicht verbonden cultuurhistorische waarde. Dat kan je de
binnenstadsbewoner toch niet wijsmaken?
‱ Die “schetterende” zuilen zijn evenmin te rijmen met datgene dat de Kadernota
kwaliteit van de openbare ruimte aan inhoudelijke kaders geeft voor verbetering van
de openbare ruimte. Dit is geen “gezonde en duurzame verstedelijking”. (p.4) Dit
sluit niet aan op beleid dat gericht is op “meer aandacht voor de cultuurhistorische
kwaliteiten”. Dit is beslist ook niet een vergroting van de kwaliteit van de openbare
ruimte die volgens de Kadernota noodzakelijk is voor de historische binnenstad als
beschermd stadsgezicht. (p.19) Dit doet afbreuk aan beleid gericht op “meer rust en
samenhang in de inrichting”? (p.8).
‱ Hoezo is hier maatwerk toegepast, zoals beleid zou moeten zijn? Twee voorbeelden:

  1. Hoe prachtig is de herinrichting van de Mariaplaats niet gerealiseerd. Vanuit het
    station komend zien we in het eerste gedeelte een prachtig beeld van 19e
    – en begin 20e -eeuwse gevels. Een ruim, strak en sober straatbeeld waar de auto
    nog maar beperkt aanwezig mag zijn; wat oudere gevels aan de achterwand.
    Een schetterende vitrine doet verschrikkelijke afbreuk aan wat de ene hand van
    de gemeente hier tot stand heeft weten te brengen. Hetzelfde geldt het
    prachtige stadspleingedeelte van de Mariaplaats. Waarom heeft er geen
    hoorzitting van de Commissie welstand en monumenten plaats gehad? Is de
    commissie BInG (Beheer- Inrichting- Gebruik) wel geraadpleegd?
  2. En dan de stadhuisbrug. Hoe kan je bedenken om dit iconische stadsgezicht te
    vervuilen met een “schetterende” reclamevitrine?
    Voor de etalage van het rijksmonumentale winkelgebouw, staat nu al een
    elektronische vitrine dat beeld grondig te bederven. Dit had toch niet waar
    mogen zijn? Dit heeft toch totaal geen allure?

Binnenstad030 ziet de aangevochten besluiten als een (hopelijk onbewuste) verwaarlozing van het belang van de binnenstad, zijn bewoners en gebruikers. Deze besluiten komen op dit moment over als een bevestiging dat de mooie woorden over een gezonde en milieuvriendelijke stad en vergroting van de kwaliteit van de historische binnenstad dooie letters zijn die niet in de praktijk worden gebracht.
Het voelt ook ethisch en moreel onjuist om in een geval als dit, waar geen enkel ander
belang dan geld is gediend en de leefbaarheid van de stad voor bewoners en gebruikers
duidelijk in het geding is, het geld vóór de mens en de stad te laten gaan.
Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Binnenstad030 vraagt B&W daarom:

  • erken dat U (uw organisatie) de impact van elektronische reclamevitrines te licht
    heeft genomen en laat zien dat U al die andere belangen van de binnenstad en hun
    bewoners net zo serieus neemt als de partijen in het coalitieakkoord dat
    afgesproken hebben of zoals dat in de Kadernota Kwaliteit Openbare ruimte tot
    uitdrukking is gebracht;
  • leg de voorstellen, opnieuw of alsnog, voor aan de Commissie welstand en
    monumenten en de Commissie BInG en vraag of deze in het licht van nadere
    inzichten en het middels de Kadernota kenbare nieuw beleid opnieuw een oordeel
    willen geven over de plaatsing van reclamevitrines in de binnenstad, meer in het
    algemeen maar in het bijzonder ook voor de elektronische; en
  • heroverweegt U uw besluiten, doet ook recht aan de formele bezwaren en houdt de
    binnenstad vrij van dit soort reclame.Ten slotte: in een bijgevoegde productie vindt U een opsomming van de voorschriften die ons inziens moeten worden gegeven als er desondanks op een of meer plaatsen elektronische vitrines mochten worden toegestaan. Wees niet naĂŻef, anticipeer op het onverwachte en ga van het voorzorgprincipe uit: leg duidelijk handhaafbare voorschriften op om zichtbederf, hinder en overlast te voorkomen en effectief te kunnen bestrijden als dat nodig mocht blijken.

Productie bij Mondelinge Toelichting elektronische reclamevitrines
In de overwegingen van alle verleende vergunningen is overwogen dat de aanvraag
voldoet “onder de volgende voorwaarden”
1. “grenswaarden voor maximale oppervlakteluminantie 55cd/m21”
2. “vrijwel statische beelden met een frequentie < of=0,17 Hz”
3. “mogelijke reductie oppervlakteluminantie net [met?] een aanvullende compensatie
gedurende de nachtelijke uren (nader te bepalen)”

Vervolgens wordt de vergunning verleend “onder voorwaarden genoemd in de
voorschriften”, maar zijn voornoemde “voorwaarden” daarin NIET opgenomen. Wel daarin opgenomen zijn de volgende voorschriften:
1. “De verlichting moet voldoen aan de richtlijnen van de digitale en/of bewegende
reclamevormen gemeente Utrecht.”
2. “Voorkeur geniet een constante lichtsterkte in relatie tot het omgevingslicht met
behulp van begrenzers.”
Ons inziens hadden de genoemde “voorwaarden” opgenomen moeten zijn onder de
voorschriften en hadden die voorschriften, gelet op de veelvoudige mogelijkheden die
elektronische reclame biedt, realistischer en vollediger als volgt moeten luiden (in rood is hierboven aangegeven welke delen van bovengenoemde “voorwaarden” en voorschriften zijn opgenomen in onderstaande suggestie) :
1. De digitale reclamevitrine moet voldoen aan de richtlijnen van de digitale en/of
bewegende reclamevormen gemeente Utrecht en aan de volgende eisen, voor
zover die niet al uit dit voorschrift voortvloeien:

  •  alleen getoond mogen worden statische beelden (zonder faden) met een
    frequentie < of=0,17 Hz, waarbij het begrip statisch tevens omvat de eis van een constante helderheid en luminantie van het getoonde beeld en opvolgende beelden (behoudens aanpassing daarvan met het oog op het omgevingslicht en/of het uur van de dag) en de afwezigheid van kleur of kleurintensiteitswisseling binnen het getoonde beeld;
  • de grenswaarden van de parameters voor een maximale ‘gevoelsmatige licht-
    druk’ van de digitale vitrine bij helder weer bij de hoogste zonnestand en de parameters voor de werking van automatisch werkende begrenzers die de “lichtdruk’ aanpast aan het omgevingslicht, zodanig dat bij alle lichtomstandigheden een constante verhouding tot het omgevingslicht zal worden aangehouden zal door ons worden vastgesteld en voorgeschreven na advies van de deskundige aan wie het onderzoek bedoeld als hierna bedoeld zal worden opgedragen;
  • vanaf 22:30 uur en tot 7:30 uur moet de grenswaarden van de daarvoor in aanmerking komende parameters zodanig worden gereduceerd dat omwonenden en andere vastgoedgebruikers gebruikers geen enkele hinder ondervinden daaronder begrepen een nulwaarde (uitschakeling), zulks na onderzoek als hierna bedoeld en nader door ons vast te stellen en voor te schrijven; alles zodanig dat de uitstraling, vorm en (licht)hinder niet wezenlijk zal verschillen van die van analoge reclamevitrines

2. De digitale reclamevitrine mag niet uitgerust zijn met apparatuur, elektronica en/of
software die de omgeving observeert of de getoonde reclame aanpast aan
veranderende omstandigheden (anders dan bovenbedoeld).
3. U bent verplicht voor uw rekening (i) advies te vragen naar de grenswaarden als
boven genoemd waarbij in dat advies rekening gehouden moet worden met de
(mogelijke) aanwezigheid van bewoning en kantoorgebruik (als het
bestemmingsplan dat toestaat) (ii) advies te vragen op welke wijze een parameterset kan worden samengesteld die voornoemde doelen dient en handhaafbaar is en (iii) onderzoek te laten uitvoeren naar de waarden van lichtemissie en lichtimmissie ter plaatse van feitelijke gebruikers en bewoners in een voldoende relevante cirkel rond de te plaatsen reclamevitrine en wel door concrete metingen ter plaatse. Voornoemde adviezen en onderzoek dient te worden uitgevoerd door, een door de gemeente goed te keuren, onafhankelijke en deskundige instantie. Als onafhankelijke instantie zal in ieder geval aangemerkt worden de Nederlandse Stichting Voor Verlichtingskunde (NSVV). In andere gevallen zal ten genoege van de gemeente moeten worden aangetoond dat de
instantie onafhankelijk en onbevooroordeeld is. U zult uiterlijk binnen twee maanden na de datum waarop deze vergunning onherroepelijk is geworden, het rapport aan de gemeente aanbieden en op verzoek van belanghebbenden aan hen kosteloos ter beschikking stellen.
4. U zult bij speciale gelegenheden de digitale vitrines uitschakelen als dat gepast is
voor die gelegenheden, zoals in de nacht voor de nacht, op dagen van nationale
rouw en op de middag en avond van de dodenherdenking, een en ander in nader
overleg met de gemeente.

Mondelinge toelichting van Sjoerd de Boer

Voorzitter!

Dank voor de gelegenheid om naast schriftelijk, ook mondeling mijn bezwaren tegen de digitale reclameobstakels te kunnen uiten.

Bij de telefonische uitnodiging voor dit gesprek werd mij gevraagd of ik wel wist dat ik geen belanghebbende ben. Ik ben het daar natuurlijk niet mee eens. De openbare grond is niet alleen van de gemeente, maar zeker ook van zijn bewoners en als bewoner van Utrecht ben ik daarmee belanghebbende voor alles wat er met en op de openbare grond gebeurt.

En zijn legio punten waar ik op kan ingaan
Over bijvoorbeeld het feit dat de handhavers geen kennis en middelen hebben om de lichtvervuilende schreeuwreclames te controleren.
Of over de vele onderzoeken die aantonen dat bewegende reclame van negatieve invloed is op de verkeersveiligheid.
Of over het simpele feit dat zelfs de raad030 al opperde om ’s nachts de verlichting te dimmen.
Of over het feit dat er in de vergunning helemaal niets wordt gezegd over het type reclame dat zichtbaar mag zijn.
Of over het feit dat mijn WOB verzoek over de gemaakte afspraken tussen de gemeente en RBL werd afgedaan als ‘er zijn geen afspraken’.
Al deze punten staan al genoemd in mijn schriftelijke bezwaren.
Ik ga daarom deze hoorzitting in om een gevoel, een emotie – maar wel onderbouwd met onderzoeken.

Heel veel mensen hebben een adblocker voor hun internetverkeer, een spamfilter voor hun email en een NEE-NEE sticker op hun brievenbus. Hebben we dan zo’n hekel aan reclames? Nee. Waar we een hekel aan hebben is opdringerige niet te negeren reclame(1). Dat type reclame krijgt een grote vlucht met de digitale reclame schermen. En dat is natuurlijk ook niet vreemd. Met al die reclame om ons heen wordt het steeds moeilijker om de consument te bereiken.
Logischerwijs worden er dus nieuwe methodes ingezet en elke methode wordt meer en meer irritant gevonden(2).
Ik noem als voorbeeld de reclame-autootjes van Hudson Bay die tegenwoordig in het weekend door de binnenstad rijden of de zware overlast van opdringerige kranten- en goededoelen-verkopers op het Stationsplein en natuurlijk de reden waar we hier voor zijn; de digitale schreeuwobstakels.

Bewegende reclamebeelden doen afbreuk aan de leefbaarheid en verkeersveiligheid. In Amsterdam hebben ze dat door en daar worden de vergunningen voor alle 28 mupi’s (???) ingetrokken(3). Hoera voor Amsterdam en de Amsterdamse burger. Laat Utrecht daar van leren!
Laat die opzichtige reclame en bewegende beelden niet het straatbeeld verrommelen.
Laat ons monumentaal erfgoed geen verdienmodel worden voor reclames van grote bedrijven.

Niet alleen in Amsterdam hebben ze ondertussen door dat je met schreeuwende reclame geen vrienden maakt.
In Berlijn gaan ze nog een stap verder met de Berliner Werbefrei(4). Maar ook steden als Den Haag(5), Barcelona(6), Sao Paulo(7), GenĂšve(8) en Stockholm(8) hebben ondertussen buitenreclame aan banden gelegd. En het zijn echt niet alleen de grote steden. Zelfs organisaties als de UN zijn het er ondertussen al over een dat digitale buitenreclame meer een vloek is dan een zegen(10).

De Utrechtse politiek wil graag van Utrecht een wereldstad maken. Leer dan van de wereldsteden en laat de bezoekers van onze prachtige stad genieten van kunst en cultuur en niet walgen van reclame.

Ik heb gezegd.

(1) (2006) https://www.techdirt.com/articles/20061206/191821.shtml
(2) (2005) https://www.marketingfacts.nl/berichten/90_procent_vindt_tv_reclame_irritant
(2015) https://www.ad.nl/binnenland/irritante-reclame-hup-blokkeren-dat-spotje~a10a583e/
(3) (2019) https://www.nrc.nl/nieuws/2019/02/08/bezwaarmakers-krijgen-hun-zin-bewegende-reclame-verdwijnt-weer-a3653138
(4) (2018) https://www.aljazeera.com/indepth/features/living-infomercial-berliners-attempt-advertising-ban-180603111916137.html
(5) (2016) https://www.citylab.com/solutions/2016/02/barcelona-reduce-advertising-billboard-public-space/463359/
(6) http://www.worldwatch.org/node/5338
(7) (2018) https://www.denhaagcentraal.net/nieuws/nieuw-en-breed-protest-tegen-reclamezuilen/
(8) (2017) https://www.swissinfo.ch/eng/directdemocracy/geneva-z%C3%A9ro-pub-_how-geneva-could-join-anti-billboard-movement/43459942
(9) (2018) https://www.dailymail.co.uk/news/article-5840073/Stockholm-bans-sexist-degrading-adverts-public-spaces.html
(10) http://www.scenic.org/blog/204-united-nations-report-says-outdoor-advertising-a-cultural-threat
Volledige rapport: http://scenic.org/storage/PDFs/united%20nations%20report%20on%20commercial%20advertising%20and%20cultural%20rights.pdf

We laten het weten als er een uitspraak is gedaan.

De binnenstad is geen melkkoe

Digitale reclamevitrines roepen steeds meer weerstand op.

Inmiddels staan er her en der digitale reclamevitrines in de binnenstad.

Dat vinden wij heel jammer van deze mooie plek, en daarom hebben wij laatst bezwaar gemaakt tegen het plaatsen van deze vitrines.

Na protesten van bewoners in Amsterdam komen er daar geen digitale reclamevitrines in de historische binnenstad.
Ook in Den Haag is er hevige weerstand van bewoners en ondernemers.

Terwijl je met een nee/nee sticker reclame in je brievenbus kunt weren, is er geen ontkomen aan als het gaat om digitale reclameborden.

Met elf bezwaarschriften heeft de Stichting Binnenstad030, die onze Actiegroep ondersteunt, haar bezwaren tegen plaatsing bij het stadsbestuur aangegeven.
Het moet maar eens afgelopen zijn de historische binnenstad als geldmachine te gebruiken (want daar komt het op neer). Al het mooie en goede van de binnenstad wordt daaraan ondergeschikt gemaakt. De agressieve wijze waarop adverteerders menen de historische binnenstad op te kunnen eisen met hun reclameboodschappen is bewoners en bezoekers een doorn in het oog. “Genoeg is genoeg”, luidt de boodschap aan adverteerders.

Hoorzitting

De bewoners zijn misschien wel om, nu nog de politiek. Onze Stichting Binnenstad030 gaat in een hoorzitting het stadsbestuur er nogmaals op wijzen dat er een einde moet komen aan het verkwanselen van ons kroonjuweel. Het stadsbestuur onderschat hoezeer digitale vitrines irriteren door hun opdringerige aanwezigheid van felle en steeds wisselende beelden. Dit verstoort ernstig het leefklimaat van bewoners, tast bovendien het monumentale karakter van de binnenstad aan en is een gevaar in het verkeer.

De monumenten in de historische binnenstad trekken jaarlijks miljoenen bezoekers en zijn goed voor vele miljoenen aan toeristenbelasting. Genoeg, lijkt ons, om de binnenstad te vrijwaren van verdere commercialisering.

De openbare hoorzitting is dinsdag 12 februari om 10.15 uur op het Stadskantoor.

 

 

 

We hebben onze Visie overhandigd!

8502876_sGisteren was het zover: we hebben op het Stadskantoor onze Visie voor de Binnenstad van Utrecht overhandigd aan wethouder Anke Klein.

Vanwege het tijdstip (13.00 uur) en het verwachte slechte weer kon helaas slechts een klein deel van de Actiegroep de “ceremonie” bijwonen (wonen in de binnenstad is duur, er moest ook gewerkt worden 🙂 ) maar het belangrijkste is dat Anke Klein nu weet wat wij willen, en denken dat verstandig is, voor de binnenstad op langere termijn. We gaan binnenkort met de gemeente en andere partijen om tafel om te starten met de Omgevingsvisie Binnenstad.

Er is een bericht dat we te zien zijn geweest op de NOS (laat het ons weten als je weet hoe of wat) en er zijn enkele stukken verschenen in de pers:

RTV Utrecht: “Binnenstadsbewoners klaar met lawaai en drukte

DUIC: “Actiegroep overhandigt petitie: ‘Behoud karakter binnenstad’

AD: “Bewoners van de Utrechtse grachtengordel stellen zich aan”

AD: “Utrechtse binnenstadbewoners: Niet nog meer horeca, centrum moet ‘woonbaar’ blijven

De Nuk: “Binnenstadbewoners overhandigen pamflet met visie aan wethouder

DUIC: Reactie KHN op onze visie

Nieuws030: Oostveen – Sneue zeurkousen?

Mocht je nog meer zijn tegengekomen dan horen we dat graag.

Onze petitie blijft nog even doorlopen, dus als je nog niet getekend hebt, het kan nog!

We sluiten af met een aantal foto’s van de bijeenkomst, met dank aan Rob van der Lingen. Mocht iemand nog zo’n Hou van je Hart poster willen om voor het raam te hangen, stuur ons een mail!

 

8502878_s8502875_s8502893_s8502897_s