Portret van een binnenstadsbewoner – 1

Portret1

‘Overlast is sluipenderwijs steeds groter gegroeid in de afgelopen jaren’

H woont in een druk deel van de binnenstad. Hij weet nog hoe het 15 jaar geleden was, veel en veel rustiger,  met enkele restaurants zonder terrasvoorziening. Vooral het rookverbod dat is ingesteld in 2008, maakt dat de overlast erg is toegenomen. Daarnaast is er in de directe omgeving een door de gemeente aangemerkte “sociaal culturele instelling”, waarvan de hoofdactiviteit feitelijk veranderd is naar zware horeca. Met als gevolg veel overlast, wat ten koste gaat van de nachtrust van bewoners. Hij zou blij zijn als de terrassen vanaf 24.00 uur gesloten zouden worden, maar helaas schiet het huidige terrassenreglement tekort in standaard maatwerk-oplossingen.

H is reeds geruime tijd in overleg met een aantal ambtenaren om te komen tot een acceptabele oplossing. Dat doet hij mede namens een aantal andere buurtbewoners. Die oplossing is nog niet in zicht. Hij heeft gemerkt dat de politie vaak van goede wil is, maar zeer beperkt in capaciteit. Dat geldt ook voor de BOA’s. In de avond en nacht zijn er twee BOA koppels die met elkaar in de hele binnenstad én Lombok moeten opereren. Van de BOA’s moet overigens niet veel verwacht worden omdat zij geen bevoegdheden hebben om daadwerkelijk op te kunnen treden tegen overlastgevers.

Het huidige, maar ook het voorgenomen horecabeleid speelt niet in op de ontwikkelingen in de afgelopen jaren. Het biedt ook geen handvat tot handhaving. ‘Als het om de overlast van verkeerd geplaatste fietsen gaat geeft de gemeente dat ook volmondig toe’, aldus H. Ook voor wat betreft herrie op straat wordt niet gehandhaafd. Na 23.00 uur is het wenselijk om te kunnen slapen, nachtrust is nodig voor een goede gezondheid. Daar wordt buiten het singelgebied (bijv. bij café Klein Berlijn op Rotsoord) actief op gehandhaafd. Het kan dus wel! De gemeente kan bovendien ontheffing geven voor inpandige rookruimten.

H geeft het voorbeeld van een naburige snackbar-ondernemer die wel van goede wil is maar geen zeggenschap meer heeft als klanten het pand verlaten hebben en daar overlast geven tot soms in de vroege ochtend. Zijn grootste bezwaar is dat de gemeente niet proactief maar ‘altijd reactief reageert’ en niet meedenkt samen met de bewoners in de wijk. ‘De gemeente kijkt wel naar andere steden en andere landen’ stelt hij, ‘maar ze geeft er geen blijk van goede voorbeelden over te willen nemen’.

In de serie “Portretten” laten we bewoners aan het woord. Met al hun overwegingen, hun meningen en gevoelens,  om de nuances te laten zien van het wonen in de binnenstad. Deze portretten zijn gemaakt op basis van de resultaten van onze enquête.

Foto van Keerati bij FreeDigitalPhotos.net

Portretten – van binnenstadsbewoners

Zadelstraat TontV

Foto van Ton tV

Voorstanders van horeca uitbreiding maken het soms heel plat.
“Binnenstadsbewoners zijn mensen die, toen ze jong waren graag uitgingen, toen een huis kochten en daarna overal tegen waren.”
Je moet er maar tegen kunnen is hun devies. Anders verhuis je maar naar buiten het centrum, ja toch?

Hoge tolerantie

Zeker, die bewoners zijn er.
Maar zoals altijd is de werkelijkheid veel genuanceerder. Zie de enquête die de Actiegroep Binnenstad030 gehouden heeft onder 300 binnenstadsbewoners. Daaruit blijkt dat het grootste deel van de bewoners een hoge tolerantiegrens heeft ten aanzien van de horecaoverlast in de binnenstad. Er mag ruimte zijn. Voor groei in de stad, voor horeca en voor uitgaansplezier.

Tegengeluid

Maar er is ook een tegengeluid. Het recht om van stilte te mogen genieten. Om ’s nachts door te kunnen slapen omdat er ook nog gewerkt moet worden. Om de stad leefbaar te houden, voor bewoners, ondernemers én bezoekers.

Nuances

In de serie “Portretten” laten we bewoners aan het woord. Met al hun overwegingen, hun meningen en gevoelens,  om daarmee iets van die nuances te laten zien.

Wordt vervolgd!