In het kader van het doel van Binnenstad030 (Binnenstad030 zorgt voor een leefbare binnenstad, waar werken, wonen en ontspanning in evenwicht zijn), schrijven we een reeks artikelen over locaties in de binnenstad van Utrecht waar ‘leefbaarheid’ sterk in het gedrang komt. De artikelen zijn geschreven op basis van interviews met bewoners. Wilt u ook een artikel over uw straat of buurt? Neem dan contact met ons op.
De eerste bewoner aan het woord is Floor, bewoner van de Nobelstraat.
Wanneer ben je in de binnenstad komen wonen en waarom?
Ik kwam hier in 1998 vanuit Hoogh Boulandt. Ik was gecharmeerd van de ruimte van de woning. Het was rustig in de Nobelstraat, goeie faciliteiten en doordat alles zo klein was in die tijd was het uitstekend wonen. Er waren twee cafétjes waar je heen kon, maar zonder harde muziek of open gevels.
Wanneer is de omgeving minder prettig geworden om te wonen of zelfs onbewoonbaar geworden?
Ja, dat is eigenlijk een optelsom van verschillende dingen. De groei van horeca en het uitgaansleven in het gebied maakten het al minder fijn wonen. Erbij kwam natuurlijk het buiten roken later. En weer later het besluit om cafés open te laten tot 5 uur ipv 1 uur. Er kwamen open gevels; de deuren werden vervangen door schuifpuien. Cafés ging ook van een plek om te drinken naar een plek om ook te dansen op een heel ander type muziek dan voorheen. Dansmuziek bevat veel meer bassen en gaat toch een tandje harder. Er werd bijvoorbeeld reclame gemaakt bij café Kneus om daar af te zakken wanneer je bezat was.
Ook de enorme toename van openbaar vervoer, de toename van festivals in de parken en het opschroeven van woondichtheid zorgt voor enorm veel extra geluid.
“Op dit moment wordt het gewoon niet beter. Er is wel een vorm van ‘erkenning’, maar er wordt geen actie aan vastgeplakt voor verbetering”.
Denk je dat er de mogelijkheid is om ergens in het midden een oplossing te vinden waar meerdere groepen gebruikers van de omgeving tevreden mee zijn? Dat er oplossingen zijn voor de negatieve kanten van wat er allemaal is bijgekomen? Of zijn we al te ver?
Het is een geleidelijk proces geweest naar wat er nu allemaal plaatsvindt. Maar toch is het vrij snel van rustig naar enorm druk gegaan. Er wordt altijd gebruik gemaakt van wat maximaal mogelijk is. Meer uitgaan en meer plezier is iets wat zeker kan, maar het zou goed zijn als mensen meer respect hebben voor wat je handelingen als consequenties hebben voor anderen. Dan is samen de omgeving gebruiken ook zeker mogelijk.
Wat zijn de verbeteringen in de omgeving sinds je hier woont?
De sociale cohesie is omhoog gegaan, zelfs met de expats in de buurt is er contact gelegd. Maar dit is wel iets wat ontstaan is door noodzaak en niet door de gemeente. Voor het wonen in mijn directe omgeving is niks gebeurd, ondanks dat we in de buurt initiatieven zijn gestart voor het verbeteren van de woonkwaliteit en hiermee richting gemeente zijn gegaan. Dat komt dan even in de krant en de raad, maar bloedt vervolgens dood. Verbeteringen zijn er wel in de vorm van de openbare ruimte; opknappen van singelgebied, maar of dat met het doel is gedaan om de bewoonbaarheid van de omgeving te verbeteren, dat is een goeie vraag. Een concreet voorbeeld van verbetering voor bewoonbaarheid gestart door de gemeente kan ik echt niet noemen.
“Wonen in de binnenstad vraagt om een constante investering in je leefomgeving. Je verwacht meer van die investering van de gemeente”.
En wat zou je willen dat de gemeente doet om de bewoonbaarheid te verbeteren?
Een integrale kijk hebben en daaruit integraal beleid opstellen en dat ook integraal uitwerken.
Vanuit alle onderdelen bouwen aan verbetering van de wijk en zorgen dat datzelfde beleid ook zorgt dat het goed wonen blijft. Met incidentpolitiek bereik je niks: naar aanleiding van het geluid en het gedreun van bussen is er contact geweest met projectmanagers en de wethouder binnenstad Anke Klein. Hierbij hebben we het voorstel gedaan om een contactpersoon te krijgen zodat er integrale oplossingen zouden komen. Dan wordt gezegd dat dat niet mogelijk is. De projectleider veiligheid geeft dan gewoon aan: “ik ben alleen van veiligheid en van de fietsen”. Op die manier blijf je als bewoner aan de bak met allemaal verschillende projectleiders, die ook nog eens niet samenwerken. Dan kom je er nooit.
Dus je zoekt 1 aanspreekpunt bij de gemeente?
Ja, nu moet ik ambtenaren zelf bij elkaar zoeken én allemaal de neuzen 1 kant op krijgen.
De wijkadviseur (wijkbureau) luistert wel, maar heeft geen middelen om het georganiseerd te krijgen. Het wijkbureau geeft ook aan niet naar enkele gevallen van bewoners te willen luisteren.
De organisatiekracht van de gemeente is op dit vlak ruim onvoldoende.
Deze organisatie moet dus ook integraal! Dus als er een aanvraag komt voor een restaurant met 200 plekken, dan kijken ambtenaren alleen binnen hun eigen grenzen, waardoor het effect voor de buurt totaal niet wordt meegenomen in besluitvorming of bezwaren. Hoeveel mensen komen lopend, hoeveel mensen komen met de fiets en waar stallen ze die dan, welk geluid komt er van 200 gevulde zitplekken bij aankomst en weggaan, etc. ?
Heb je dan het gevoel dat het belang van de binnenstadbewoner onvoldoende wordt gesteund en dat de gemeente überhaupt doorheeft wat het belang van die bewoner is?
Ja en nee. Als bewoner wil ik een consistente bouw aan mijn leefomgeving en wanneer de leefomgeving goed is, dan is die opbouw minder of niet nodig. Maar nu wordt je door de gemeente/ een ambtenaar gezien als bewoner die een probleem aandraagt. Dat is niet goed voor bewoner en niet goed voor de ambtenaar. Je moet in samenspraak kijken naar wat je doet om samen te werken aan iets positiefs voor langere termijn in plaats van het werken aan incidenten.
Je kunt het plaatje downloaden als PDF. Het is de bedoeling dat er nog meer komen!
De bewoners van de Nobelstraat hebben onlangs ook een filmpje gemaakt van de nachtelijke herrie, doorsneden met beelden van een raadsvergadering over de Omgevingsvisie Binnenstad.
Onze partner, de 
Binnenstad 030 