Onder de titel ‘Helden van Utrecht – bewoners die de stad veranderen’ ging op 1 oktober, tegelijk op de fantastische eerste bewonersavond, onze eerste tentoonstelling in première. Als actiegroep ben je bezig met actie. Maar wat levert dat eigenlijk op? Wat kun je als bewoners voor elkaar krijgen? Nou, heel veel. Op deze website laten we af en toe een voorbeeld zien.
Voor: Corrie Huiding met haar kinderen, Niels Siskens met kind
Eg woar, of je nu uit Utrecht komt of niet, je kan niet anders dan houden van het lijzige platte Utregs. En van het charmante Volksbuurtmuseum, het enige eg Utregse museum over de gewone man en vrouw. Het kwam tot stand nadat bewoners zich sterk maakten om een stukje van de stad -hún Wijk C- te redden van de sloop.
Als ze dat niet hadden gedaan was Wijk C nu van de aardbodem verdwenen. Tachtig procent was al weggesloopt. Voor een brede autoweg, de Jacobsstraat en voor kantoren en nieuwbouwcomplexen als La Vie. Niet dat het nou zo’n romantische modelwijk was. Het was vroeger zelfs armoe troef en de vooruitzichten? Wie voor een dubbeltje geboren was, wordt nooit een kwartje.
Het kan anders gaan. Wie de krachten bundelt, staat sterk. Strijdbare bewoners richtten het Wijk C-Komitee op. Ze stopten verdere sloop van hun wijk. Ze bedongen dat oude woningen opgeknapt werden en nieuwe bijgebouwd. Oud-bewoners kregen de kans om terug te verhuizen. Er groeide een trots en zelfbewustzijn. Van het een kwam het ander. Met de verzamelde foto’s voor de strijd tegen de sloop kwamen vanzelf de verhalen. En niet te weinig. Het was het begin van het Volksbuurtmuseum, waar je inmiddels kunt zien, horen én ruiken hoe het eraan toeging op een van de oudste plekken van Utrecht. Kleurrijk, volks, heerlijk. Met een steeg, spulletjes uit de wijk, muziek én de verhalen. In heerlijk Utregs.
Bovendien elke week live als (oud-)bewoners van Wijk C een bakkie komen doen aan de tafeltjes met Perzische tapijtjes.
Zwart-wit foto: Volksbuurtmuseum
Binnenstad 030 