Mijn naam is K. en ik woon inmiddels 37 jaar in de Hamburgerstraat.
In die 37 jaar is er veel verbeterd. Door herwaardering van de oude binnenstad is deze veranderd van een probleembuurt in een zeer gewilde buurt. Vroeger was er armoe, verpaupering, huizen waren vervallen. Tegenwoordig wordt er met liefde omgegaan met de monumentale panden. Al moet ik dat beperken tot veelal de buitenkant. Door de binnenkant op te splitsen in appartementjes gaat veel monumentaals verloren en neemt ook het inwoneraantal in de binnenstad toe.
Ik hou van Utrecht en woon graag in het hartje van de stad met haar waardevolle historie, aantrekkelijke cultuur, de Domtoren, de grachten, de werven, de oude huizen. Het is er mooi, het is gezellig, we gaan graag uit eten; ik hou van het stadse leven.
Er is echter een grens. Dat de binnenstad horeca aantrekt, vind ik op zich geen bezwaar. Maar ik zie een toename van eenzelfde soort tentjes, van die lunchtentjes. Dat is een verarming. Per saldo zeg ik: er is nu meer dan genoeg horeca in de binnenstad. Dus geen verdere uitbreiding meer.
Het zijn volgens mij niet zozeer de toeristen die voor overlast zorgen, als wel de studenten. Die komen en gaan, hechten zich niet zo aan hun omgeving. Er zijn grenzen aan wat ik acceptabel vind en dan bedoel ik festivals en festiviteiten op het Domplein en het Lepelenburg, die gepaard gaan met ordinaire biertapperijen en keiharde versterkte muziek. Het moet geen pretpark worden.
Het kan anders: er is wel eens kamermuziek, een jeugdorkest, of er wordt gezongen op het plein voor de oude rechtbank; heel mooi, zo kan het ook.
Als degenen die verantwoordelijkheid dragen voor de regelgeving zelf in de binnenstad zouden wonen, dan zouden zij misschien begrijpen wat ik bedoel. De balans tussen wonen, werken, kleine bedrijvigheid en horeca was er wel, maar is onder druk komen te staan. En er is veel te weinig handhaving.
Voor mij persoonlijk ligt het anders: vroeger had ik op dit adres meer horeca-overlast dan nu. Er was een nachtclub vlakbij en een hotel met zeer uitgebreide vergunning. Bij mij is de leefbaarheid verbeterd. Dat gun ik iedereen.
In de serie “Portretten” laten we bewoners aan het woord. Met al hun overwegingen, hun meningen en gevoelens, om de nuances te laten zien van het wonen in de binnenstad. Deze portretten zijn gemaakt op basis van de resultaten van onze enquête.
Binnenstad 030 